Ж.Эрхэмцэцэг : Нулимс дүүрэн нүдээр сэтгэлийг нь сүвлээд хэрэггүй ээ бүсгүй минь ...


Нулимс дүүрэн нүдээр сэтгэлийг нь сүвлээд хэрэггүй ээ бүсгүй минь

Нууцхан хайрын шиврээг зүрхэндээ л асга ялдам минь

Бусдын амрагаар зүүсгэл чимэг шиг битгий гоё

Буруу хараад л тэр ханийнхаа хуруунд гэрэлтэх хуримын бэлзэг нь юм шүү

Хуримын батлах дээр түүний нэр арилхааргүй сайхан бичигдчихсэн

Хананд өлгөөтэй зурганд бүдгэрэхээргүй инээмсэглэчихсэн

Хүүгийнхээ өмнө тэр ээжийнх нь хань өөрийнх нь эцэг

Хүүхэн чиний л урд нууцхан хайрын бүдэг шивнээ л байх болно

Минийх бол гэж түүнийг уяад хэрэггүй

Мэндийн зөрөөтэй л өнгөрөх танил нь бай

Гэргийдээ тэр хайрын дээд нь хүний эрхэм нь

Гэрт чинь тэр хүний хүн, бусдын хань

Элэг бүтэн гэр бүлийг эрхэмлэж нандигна бүсгүй минь

Эргээд чи ч бас хүний гэргий, үрийн эх болно

Энх тунх амьдрал ямар чухлыг чи тэр үед ойлгоод

Эр хонгор сэтгэлийг ямар их зовоосноо ухаарна

Хожимдож ухаараад шаналах хэрэг байна уу даа бүсгүй

Хорвоо уужим учир одоо ухаар, түүнийхээ ханьд жаргал өг

Хонгор үрсийг битгий уйлаал ялдам бүсгүй минь

Хойшдын амьдралд чи ч бас эх хүн болно, хүний гэргий болно

Нулимс дүүрэн нүдээр сэтгэлийг нь сүвлээд хэрэггүй ээ бүсгүй минь

Нууцхан хайрын шиврээг зүрхэндээ л асга ялдам минь

Бусдын амрагаар зүүсгэл чимэг шиг битгий гоё

Буруу хараад л тэр ханийнхаа хуруунд гэрэлтэх хуримын бэлзэг нь юм шүү

Ж.Эрхэмцэцэг : Сэтгэл минь навчис болон амьдарлын модноос хийссэн өдөр ...


"Сэтгэл минь навчис болон амьдарлын модноос хийссэн өдөр

Салхи дэгдээн хаалга саван хаагдсан тэр нэг өдөр

Сэвтэж хоцроод шал дүүрэн асгарсан зүрхний минь жаргал

Санахгүй юм шиг эргэж харалгүй явсан өдөр чинь

Чимээгүй гуниг үүдний завсраар шагайн орох зөвшөөрөл нэхээд

Чиний явсан үдэш нулимсаараа би сархад нэрсэн

Чивэлт бодлууд зүрхэн тушаа нуугдаад

Чүдэнз зурахтай адил сэтгэлийг минь зураад шатаачихсан

Үдэш бүхэн тийм байсансан бол өглөө бүхэн нар мандахгүй байсан биз

Үлгэрийн юм шиг жаргалт мөчүүдийг бэлэглэчихээд

Үрийн минь зүүдэнд ордог үнэг шиг хуураад оддог бол

Үүрдийн ариун хайр гэж энэ хорвоод үгүйсэн биз

Чиний явсан өдөр чимээгүй гуниг зүрхэн дээр минь үүрээ засаад

Чин хайрын минь сэтгэлийг салхинд хийсгээд одчихсон юм"

Ц.Баттуяа : Сэтгэлийн шувуухай

Ододтой учрах хүслийнхээ тухай
Сэтгэлийн минь шувуухай надад
Орой бүр орчлонгоос нууцлан шивэгнэнэ
“Маргааш өглөө
Магад чи далавчаан дэлгээд
Сонирхлыг чинь огт татахгүй байгаа энэ амьдралаас
Тоймгүй хол одно” гэсэн үгээрээ түүнийг бүүвэйлээд
Сэрэмгүй амттай зүүдэнд нь би умбуулчихна
Огторгуйн сайхныг бишрээд
Орон гэрээ мартчих вий гэсэндээ
Хүслийнх нь үрээр ургасан өд бүрийг нь би
Хайрлалгүй тасдаж хаяасаар үүр цайлгана
Өглөө нь хөөрхий зүггүй шувуухай
Өдөө ч тоололгүй тэнгэр рүү цойлоод
Эргэж сэтгэлд дотор минь зөөлөн газардана

***Амьдрал заримдаа***
Жаргах гээд зовдог хорвоод
Амьдрах гээд алддаг юмуу
Ухаарлын төлөөс нь алдаа юм бол
Уучлал гуйгаад ч яах юм билээ

Амьдрал заримдаа алдаа юм шиг
Алдаа заримдаа амьдрал юм шиг

Хайрлах гээд алддаг хорвоод
Хагацаж байж ойлгодог юм уу
Хайрын үнэ цэнэ нь харамсал юм бол
Хайрлаж дурлаад ч яах билээ

Хайр заримдаа диваажин шиг
Хяналтаас гарахаараа там юм шиг

Бусдын адил уйлмаар байв ч
Нулимс минь дуусчихсан
Бусдын адил мөрөөдмөөр байв ч
Итгэл минь хөрчихсөн

Амьдрал заримдаа алдаа юм шиг
Алдаа заримдаа амьдрал юм шиг

***Эрчүүд минь дээ ухаантай байл даа***


Эмзэг бас энхрий эхнэрүүдээ хайрла
Элдэвтэй жаахан үрсээ бод…
Нэг шөний жаргал байтугай
Нэг цагийн тэнэглэл
Нийтгэж сүлжсэн чиний амьдралыг нэжгээд юу ч үгүй болгох вий Орчлон хорвоо гэдэг аваа өгөөтэй болохоор
Голж шилсэн хүүхнүүүд шиг чинь ирж буцахгүй л байх
Гоо үзэсгэлэн гэдэг нүд буруулахын аргагүй ч
Голын ус шиг баригдахгүй, хов хоосон үлдэх вий
Нэг л өнгөрөх насанд бүгдэд санаархаад яах вэ
Нэг л заяасан ханиа гомдоож цөхрөөж яах вэ
Энэ хорвоод эр хүн чи, ээжийгээ баярлуулж төрчихөөд
Эргэж буцаад явахдаа ханиа гомдоож юу хийнэ..?
Мэдэж байна залуу минь.. бүү асуу
Нэг л бүсгүйгээр дуусдаг нас гэж байхгүй ч
Нэг л сэтгэлээр дуусдаг нас гэж бий..
Хэлэлцэж зөрөлдөхгүй хосууд байдаггүй ч
Хэн хэнээ гэсэн сэтгэл бас бий…


Хүний амьдрал гэдэг тэгш байдаггү учир
Хөөрхий бүсгүй хүн ч санамсаргүй халтирах нь бий
Халтирч яваа бүсгүйд гараа сунгахын оронд
Хариу нэхэж туслах нь эрийн чанар бишээ
Халамжилж байгаа нэрээр
Хааж боогдуулж хардах нь
Хар гэхээсээ илүү дарлал биш гэж үү
Болох болохгүй нь зааг хүн болгонд өөр ч
Болгоно бүтээнэ гэчихээд устгана гэдэг тэнэг бишүү
Богтолж суухдаа жаргаана гэчихээд
Боол адил доромжилж, хуурах нь хүн чанар мөн гэж үү
Эрчүүд минь дээ ухаантай байл даа
Эмзэг бас Энхрий эхнэрүүдээ хайрла
Элдэвтэй жаахан үрсээ бод…

***Охид минь дээ, ухаантай бай л даа***

Охин заяа гэдэг бурханы хишиг
Олдох нэгэндээ харамгүй заяадаг ч
Огтоос өөр…. Авч явна гэдэг
Нэг л удаа амьдрах гэдэг ганц олдсон боломж чинь юм шүү дээ
Нэрээ хичээж явна гэдэг гартаа шүүрсэн од чинь юм шүү дээ
Үзэсгэлэн төгөлдөр цэцэгс хүртэл өнгө нь гандах хугацаатай байдаг
Үүрээр буусан шүүдэр хүртэл үдийн наранд үгүй болдог
Хамаагүй ээ чи баярха, ганц биеэрээ онгир
Үеийн залуусыг үнэн үгийг өнгө мөнгөнөөс доогуур тавь
Аав шигээ хүнд эрхэл, арбаын шейх шиг амьдар
Өнөө маргаашын зугааг өндөг шиг өөгүй амьдрал гэж бод
Гэхдээ амьдрал хариутай, нэг нас хүртэл тооцоотой
Гадуурхаж гишгэсэн цэцэг шиг үе чинь
Гараа даллаад ч ирэхгүй болоход
Газар дээр заяасан юм бүхэн чинь
Гарцаа байхгүй нүүрээ буруулахад
Өөрийгөө ч өрөөлийг ч зүхээд нэмэргүй


Өдөн дэр нэвт норох
Өөр нэг өдөр ирдэг юмаа….
Зурагтаар гарсан сайхан залууг зугаа цэнгээний газраас чи олохгүй ээ
Зуу зуугаар мөрөөдөх хөрөнгө зүгээр л чамд хүрээд ирэхгүй ээ
Нэгэнт шунасан сэтгэл гэдэг ёроол нь үгүй нүх учираас
Гарна гэж санасаар байтал газрын гүн рүү унасаар л байдаг юм
Нэгэнт хийсэн үйл гэдэг харваж тавьсан сум учираас
Буруу чиглэсэн хорон сум буцаж ирээд зүрхэнд чинь хатгах вий
Олон ангит савангийн дуурь
Амьдрал дээр өөрөөр гардаг юм
Харийн хүнийг дагасан заяа
Хайрцагт хуучирсан тоглоом л болдог юм
Өнгө дагасан амьдрал
Түүн шигээ баян байдаггүй
Мөнгөнд тушаасан бие
Түүн шигээ үнэтэй байдаггүй
Охид минь дээ, ухаантай байл даа ...

***Хайрын байшин***


Дурлалаараа би суурий нь тавьсан

Дулаалгы нь сэтгэлээрээ нөхсөн



Хайраараа би хана туургы нь босгосон

Харин зүрхээрээ голомты нь асаасан



Үнэнч байсан итгэлээрээ бат бөх барьсан

Үүрд амьдарна гэж чанартай барьсан



Нүдэн хайрын харцаар цонхы нь хийсэн

Нүгэлгүй ариун өнгийг бэлэгдэж цагаанаар будсан

***Бодлого***

Бүрэг зан дээрээ дурлалаа нэмээд
Бүтэлгүй дурлалаа үүнээс хасаад
Бүгдийг нь үржүүлээд
Бүхний эцэст хуваавал хариу нь хайр байлаа

Гарсан хариугаа өөр дээрээ нэмээд
Ганцаардсан сэтгэлээ түүнээсээ хасаад
Эцэст нь бүгдийг нь хуваагаад
Эргүүлээд үржүүлвэл хариу нь дурлал байлаа

Хайр дурлал хоёроо нэмээд
Хагацал гуниг хоёрыг хасаад
Харин энэ бүгдийг хуваагаад
Хамгийн сүүлд үржээд үзвэл хариу нь амьдрал байлаа