Бодолд хөврөх тэр нэгэн хөрвөөсийг
Болдог бол аваад хаячихмаар
Болохгүй болохоор нь хөвсөөр байгаад
Боож үхэх цаг нь ирэхнээ
***
Секунд доль долиор хумслагдсаар л
Минут секунд секундээр хорогдсоор л
Цаг минут минутаар хасагдсаар л
Хоног цаг цагаар урагшилсаар л
Сар хоног хоногоор урссаар л
Жил сар сараар үгүйрсээр л
Харин чамайг хүлээх сэтгэл минь
Хэдэн мянган жил ч хэвээр!!!
***
***Яруу найраг биш ээ***
Яруугаар найраглаж би чадахгүй ч
Ялдамхан чамайгаа үгүйлэхэд
Ядмагхан тасалдах хэлж үл зүрхлэм үгс минь
Янзагхан сарны бөгчимгүй туяанд
Янаглан намайг энхрийлэх шиг болж
Ядуухан хэдэн мөрт минь
Яруу найраг мэт эгээ л шивнэгдэнэ
***
Уран үгс надаас хэдий гарахгүй ч
Учралын одон ургахын нарантай золгоход
Урсгал усны чимээ долгиорон
Ундран булгилах сэтгэлийн хөдөлгүүртэй жигдэрч
Уянгалан шаржигнах чимээ сонсдож
Уудлагдах сэтгэлийн ноорог гэгдэх халтар шүлэг минь
Уртын замд хөтлөх мэт агаад эвцэлдэнэ
Уран зохиол мэт эндээ сонсогдоно
Дениска Михайлов : Тэнгэрлэг
Эмэгтэй хүнд би татагдахгүй ч
Танхил чамд л татагдаад...
Ээдрээтэй энэ бодол сэтгэхүй минь
Тал хээрээр л хэсүүчилэх байх
Өлсөж байвч, өвдөж байвч
Өөрийн энэ эргүүл санааг
Өрөвдөж суухаас цаашгүй юм
Өлөгчин чоныг хайрлаад
Өргөрөгөөсөө хэтэрсэн
Галзуурсан амьтан би байх гэвч
Адилхан л амьсгалтай амьдрал эрс ч...чамд
Атгахан ч муухай санаа байхгүй
Ариухнаас ариун бөгөөд тэнгэрлэг
Дениска Михайлов : Хайрын ертөнц зүрхэнд илхэн
Заяаны залуур сэтгэл
Зандан ногоон гацуур шиг мөнх
Тавиланд ч ялагдамгүй хайр
Танхил хэвэндээ Тахил...
Үүрдийн үүрд сэтгэлд оршино (ХАЙР АГУУ)
Үүнийг өөрөөсөө өөр хэнд ч зарламгүй...
***
Тэд хэлгүй ч гэсэн үргэлж яриа нь сонсогдоод байдаг юм
Тэнд наран жаргасан ч гэрэл гэгээ цацардаг
Хайрын ертөнц зүрхэнд илхэн...
Хайрын ертөнц зүрхэнд эгэлхэн...
***Ганцаардал***
Дахиад түүнийг харахгүй ч юм шиг,
Доглон байж үнсэхгй ч юм шиг,
Тэр намайг мартах ч юм шиг,
Тэнгэрт ахин нар мандахгүй ч юм шиг
Сэтгэл нэг л сонин гунигтай
Сэрүүн салхи зогсохгүй нь ...
Гадаа бороо ороогй атал,
нүүр дагаад бороотой
Гэхдээ энэ нулимс л байх,
Гунигтай хар бороо.
Модод исгэрэхдээ уйлах мэт навчаа хиисгэн
Миний хажууханд найгах савлуур дээр хамт сууна.
Салхитай хамт алхсаар гэрийнхээ гадаа ирлээ,
Тэр хаалгыг минь нээхэд хэн ч үгүй...
Дахиад түүнийг харахгүй ч юм шиг,
Доглон байж үнсэхгй ч юм шиг,
Тэр намайг мартах ч юм шиг,
Тэнгэрт ахин нар мандахгй ч юм шиг.
***Санаж байна уу***
Санаж байна уу
Навчис хөл доор гунигтайхан бүжиглэх тэр нэгэн оройг
Санаж байна уу
Намуухан хөгжим эгшиглэж байсан тэр нэгэн үдшийг
Санаж байна уу
Надтай хамт алхаж явсан тэр нэгэн харгуйг
Санаж байна уу
Насан туршдаа хамт байна гэсэн тэр хэдэн үгээ
